سلام خدمت همه نوين بلاگي هاي عزيز
اين مقاله با گوگل ترنسليت ترجمه شده است. اگر در جاهايي كمي و كاستي داره به بزرگواري خودتون ببخشيد.
هوش به همان اندازه كه فكر مي كنيد مهم نيست
جامعه ما وزن زيادي به هوش مي دهد. ممكن است دانشگاهيان صد سال استدلال كنند كه دقيقاً چه اطلاعاتي وجود دارد ، اما "همه مي دانند" منظور از داشتن هوشمند بودن ، و چه كسي باهوش و چه كسي نيست - درست است؟
البته ، اين چندان ساده نيست و حواشي و تحقيقات خارج از كشور بايد در مورد ماهيت هوشمندي و اهميت آن به ما بياموزد ، حتي اگر هنوز اين موارد را هنوز كاملاً مرتب نكرده باشند. امروز مي خواهم در مورد يك جنبه خاص صحبت كنم:
اينكه هوش در موفقيت تحصيلي مهم است.
اول از همه ، براي ساده كردن بحث ، بياييد با وانمود كنيم كه هوش برابر "g" است و با آزمون ضريب هوشي اندازه گيري مي شود. ("g" مخفف "فاكتور عمومي" است و عنصر مشترك بين آزمونهاي شناختي متعدد را منعكس مي كند. اين محصول از تكنيك آماري شناخته شده به عنوان تجزيه و تحليل عاملي است كه ارتباط بين نمرات را در كارهاي مختلف شناختي اندازه گيري مي كند. براي هركدام از ما تعجب كرد كه وظايف شناختي بايد با يكديگر همبستگي داشته باشند - اينكه افرادي كه در يك كار خوب عمل مي كنند احتمالاً ديگران را به خوبي انجام مي دهند ، در حالي كه افرادي كه روي يك كار ضعيف انجام مي دهند احتمالاً در مورد ديگران عملكرد ضعيفي دارند. وظايف شناختي بسيار بيشتر از سايرين با يكديگر همبسته خواهند بود اما نكته اينجاست: فاكتور g ، در حالي كه تفاوت هاي فردي در عملكرد را در تست ضريب هوشي توضيح مي دهد ، عملكرد در برخي از زير آزمون هاي مؤلفه را بهتر از سايرين مي كند.
بيشتر بخوانيد: پمپ وكيوم صادراتي به عراق
به عبارت ديگر ، g براي بعضي از وظايف شناختي از ساير موارد مهم است ، باز هم خيلي غير منتظره نيست ، بعضي وظايف به "هوش" بيشتري نسبت به سايرين نياز دارند .يكي از راه هاي توصيف اين وظايف ، گفتن اين موارد است. دوباره از لحاظ شناختي پيچيده تر هستند. در زمينه تست ضريب هوشي ، آزمونهاي فرعي داراي "بارگيري g" متفاوت است.)
اكنون شكي نيست كه ضريب هوشي پيش بيني كننده خوبي براي عملكرد دانشگاهي است ، اما دقيقاً به چه معني است؟ چقدر خوب است "خوب"؟ خوب ، طبق گفته فلين ، تست هاي ضريب هوشي كه به شدت بر روي g بارگذاري شده اند ، با اطمينان حدود 25٪ از واريانس پيشرفت تحصيلي را پيش بيني مي كنند (توجه داشته باشيد كه اين مربوط به واريانس است ، اين تفاوت ها بين افراد است ؛ اين به معناي گفتن ضريب هوشي نيست.
يك چهارم عملكرد دانشگاهي را شامل مي شود). اما اين بسته به سن و جمعيت متغير است - به عنوان مثال ، در گروهي از دانشجويان تحصيلات تكميلي ، اهميت نسبي ساير عوامل بيشتر از آن است كه در يك مقطع از كودكان ده ساله است. در مطالعه اي كه بعداً در مورد آن بحث خواهم كرد ، رقم ذكر شده نزديك به 17٪ است.
صرف نظر از اين كه حتي 25٪ باشد يا 17٪ باشد ، فكر مي كنم اين آمار با توجه به وزني كه ما به هوش مي دهيم بسيار كوچكتر از تصور بيشتر افراد است.
بنابراين چه عواملي ديگر باعث مي شود كه در مدرسه خوب كار كنيم (و بعداً در محل كار)؟
بارزترين آن تلاش است. يكي از راه هاي سنجش چگونگي كار افراد سخت از طريق بعد شخصيتي وجدان كاري است.
سلام خدمت همه نوين بلاگي هاي عزيز
اين مقاله با گوگل ترنسليت ترجمه شده است. اگر در جاهايي كمي و كاستي داره به بزرگواري خودتون ببخشيد.
هوش به همان اندازه كه فكر مي كنيد مهم نيست
جامعه ما وزن زيادي به هوش مي دهد. ممكن است دانشگاهيان صد سال استدلال كنند كه دقيقاً چه اطلاعاتي وجود دارد ، اما "همه مي دانند" منظور از داشتن هوشمند بودن ، و چه كسي باهوش و چه كسي نيست - درست است؟
البته ، اين چندان ساده نيست و حواشي و تحقيقات خارج از كشور بايد در مورد ماهيت هوشمندي و اهميت آن به ما بياموزد ، حتي اگر هنوز اين موارد را هنوز كاملاً مرتب نكرده باشند. امروز مي خواهم در مورد يك جنبه خاص صحبت كنم:
اينكه هوش در موفقيت تحصيلي مهم است.
اول از همه ، براي ساده كردن بحث ، بياييد با وانمود كنيم كه هوش برابر "g" است و با آزمون ضريب هوشي اندازه گيري مي شود. ("g" مخفف "فاكتور عمومي" است و عنصر مشترك بين آزمونهاي شناختي متعدد را منعكس مي كند. اين محصول از تكنيك آماري شناخته شده به عنوان تجزيه و تحليل عاملي است كه ارتباط بين نمرات را در كارهاي مختلف شناختي اندازه گيري مي كند. براي هركدام از ما تعجب كرد كه وظايف شناختي بايد با يكديگر همبستگي داشته باشند - اينكه افرادي كه در يك كار خوب عمل مي كنند احتمالاً ديگران را به خوبي انجام مي دهند ، در حالي كه افرادي كه روي يك كار ضعيف انجام مي دهند احتمالاً در مورد ديگران عملكرد ضعيفي دارند. وظايف شناختي بسيار بيشتر از سايرين با يكديگر همبسته خواهند بود اما نكته اينجاست: فاكتور g ، در حالي كه تفاوت هاي فردي در عملكرد را در تست ضريب هوشي توضيح مي دهد ، عملكرد در برخي از زير آزمون هاي مؤلفه را بهتر از سايرين مي كند.
بيشتر بخوانيد: پمپ وكيوم صادراتي به عراق
به عبارت ديگر ، g براي بعضي از وظايف شناختي از ساير موارد مهم است ، باز هم خيلي غير منتظره نيست ، بعضي وظايف به "هوش" بيشتري نسبت به سايرين نياز دارند .يكي از راه هاي توصيف اين وظايف ، گفتن اين موارد است. دوباره از لحاظ شناختي پيچيده تر هستند. در زمينه تست ضريب هوشي ، آزمونهاي فرعي داراي "بارگيري g" متفاوت است.)
اكنون شكي نيست كه ضريب هوشي پيش بيني كننده خوبي براي عملكرد دانشگاهي است ، اما دقيقاً به چه معني است؟ چقدر خوب است "خوب"؟ خوب ، طبق گفته فلين ، تست هاي ضريب هوشي كه به شدت بر روي g بارگذاري شده اند ، با اطمينان حدود 25٪ از واريانس پيشرفت تحصيلي را پيش بيني مي كنند (توجه داشته باشيد كه اين مربوط به واريانس است ، اين تفاوت ها بين افراد است ؛ اين به معناي گفتن ضريب هوشي نيست.
يك چهارم عملكرد دانشگاهي را شامل مي شود). اما اين بسته به سن و جمعيت متغير است - به عنوان مثال ، در گروهي از دانشجويان تحصيلات تكميلي ، اهميت نسبي ساير عوامل بيشتر از آن است كه در يك مقطع از كودكان ده ساله است. در مطالعه اي كه بعداً در مورد آن بحث خواهم كرد ، رقم ذكر شده نزديك به 17٪ است.
صرف نظر از اين كه حتي 25٪ باشد يا 17٪ باشد ، فكر مي كنم اين آمار با توجه به وزني كه ما به هوش مي دهيم بسيار كوچكتر از تصور بيشتر افراد است.
بنابراين چه عواملي ديگر باعث مي شود كه در مدرسه خوب كار كنيم (و بعداً در محل كار)؟
بارزترين آن تلاش است. يكي از راه هاي سنجش چگونگي كار افراد سخت از طريق بعد شخصيتي وجدان كاري است.
پمپ وکیوم واکسن دوار دستگاه خشک کن یخ
استفاده صحیح از پمپ وکیوم خلاء پره ای چرخشی